LA CANCIÓN DE AMINA

Durante un bo tempo estivemos hoxe intercambiando opinións e comentarios sobre este maravilloso libro.
Falamos das diferenzas entre as dúas tribus.
Na de "Fillos do vento"as mulleres tiñan que levar o rostro tapado e non lles deixaban montar a cabalo nin tecer animais ou homes nas alfombras, ademáis son sedentarios.
Na de"Fillos da tempestade":as mulleres poden montar a cabalo e non levan o rostro tapado, eles son moi hospitalarios e nómadas.
Foi unánime a necesidade de falar da situación de inferioridade da muller nestas culturas e da importancia de respetar o dereito á igualdade de oportunidades.
Os persoaxes favoritos resultaron ser Amina e Tarik, aínda que para Iván tamén está Mustafá.
Pedro Sánchez comentou que a conclusión deste libro é que cando nos interesa realmente algo debemos esforzarnos ao máximo para conseguirlo.
Impresionoulles sobre todo a valentía dos personaxes.

ANIMÁDEVOS A LELO!!!

OS MEGATOXOS E A ESPADA ESMERALDA NO NOSO CLUB DE LECTURA

Hoxe foi a primeira xuntanza do club deste ano para falar do primeiro libro,Os Megatoxos e a espada esmeralda.A biblioteca pechada só para nós.
Para acompañar a xuntanza, que mellor cun biscoito de chocolate caseiro e unhas galletiñas.Un bo xeito de comenzar mezclando literatura e gastronomía.
Que momentos tan intensos compartimos!Como se iluminaban os vosos ollos cando falábades das vosas partes favoritas!

Grazas por tanto entusiasmo!

Algúns comentarios dos que fixéchedes foron:

• "As partes de misterio foron as que máis me gustaron "
• "Resultoume algo difícil a súa lectura por estar en galego"
• "Gustoume cando Faísca salva a Ninfa"
• "As rimas de Ninfa encantáronme"
• "Pareceume máxico cando Ninfa dunha landra fixo crecer a planta para buscar a luz e así dar coa saída"
• "A escena, coa que máis disfrutei, foi ca da biblioteca cando Ruxe tivo que convertirse en quenlla para salvar aos seus compañeiros levando o libro entre as augas para abrir a porta"
• "É un libro emocionante e misterioso"

LA CANCIÓN DE AMINA

Amina é a filla dun poderoso xeque árabe. O que máis desexa é aprender a montar á cabalo, pero no seu pobo non está permitido para as mulleres . Pero un día, Amina coñece a Tarik, que lle ensina a montar e as cousas empezarán a cambiar.

Se queres fainos chegar os teus comentarios:
comentános que che pareceu este libro, que foi o que máis che gustou ,o que menos, cal foi o teu personaxe favorito, algunha frase a resaltar da obra ou cualquera outra cousa que che apeteza compartir con nós sobre esta lectura

Non vos esquenzades que o vindeiro mércores 12 , no recreo, xuntarémonos para falar sobre este libro.

PRIMEIRA XUNTANZA

Hoxe tivemos a primeira xuntanza dos membros do Club de Lectura. Explicámoslles en que consiste e cales son os nosos plans.

Fixemos unha posta en común das espectativas que tiñamos postas nesta actividade.Eles tamén tiñan claro o que querían :

”compartir e disfrutar da lectura cos seus compañeiros”.

A frecuencia das reunións serán como mínimo unha vez ao mes.

En canto aos libros que íamos ler, levámoslle unha relación de títulos e despois de ler unha breve reseña deles elixiron os seguintes:

-Os Megatoxos e a espada esmeralda

-La canción de Amina

-O Raio Veloz

-Matilda

-Ainda quedan piratas na Costa da Morte

XA ESTÁ Á VENTA A SEGUNDA PARTE DOS MEGATOXOS

A segunda parte do libro Os Megatoxos, Os Megatoxos e a espada esmeralda, xa está nas librarías, e moi pronto na nosa biblioteca .

Nesta segunda novela de Anxo Fariña, os Megatoxos, Ruxe, Lúa, Faísca e Ninfa lánzanse a unha nova aventura que os levará ao medievo na procura de solución a unha mutación xenética que fixo que por accidente desenvolveran estranos poderes. Nun antigo e misterioso mosteiro onde nada é o que parece é onde transcurre parte da súa aventura.

Se non podes agardar e queres ler un dos primeiros capítulos do libro preme nesta imaxe:



Xa nos contaredes que vos parece.

E se queredes entrar no Blog da colección destos libros para deixar comentarios ou opinións clicade neste enlace:

"OS MEGATOXOS"

XERARDO QUINTIÁ NO NOSO CLUB DE LECTURA

Esta semana tivemos outra xuntanza do noso CLUB DE LECTURA. Unha actividade coa que cada día disfrutamos máis e coa que todos aprendemos.

A última obra que limos foi “Ke-Tumba, Ke-Tamba” de Xerardo Quintiá.Estivo presente nesta sesión o propio escritor co que compartimos observacións e comentarios sobre o libro e os seus personaxes.

Logo dun debate moi interesante, traballamos na aula de informática un texto para incluir no blog,que tanto nos gusta.

PALABRAS DE CARAMELO

Kori é un neno de oito anos que vive nun
asentamiento saharaui. É o terceiro de
cinco irmáns e sería un neno normal se
non fora porque é sordomudo. Por sorte,
pode asistir a unha escola especial,
onde acuden outros nenos con deficiencias
diferentes á súa. Grazas á súa insistencia,
á mestra, a única persoa da súa comunidade
que o comprende, ensínalle a
ler e a escribir. Dende entón, sempre
o acompaña un pequeno caderno e un
lápiz para recoller as impresións e pensamentos
que cre recoñecer nos labios
do seu amigo máis querido, un camelo ao
que chama Caramelo, pola cor da súa
pelaxe.

MAÍTO PANDURO

Maíto é un neno que vive nun poboado xitano. O seu pai, Panduro,
está no cárcere. Non sabe escribir; por iso comunicanse por medio de
debuxos onde expresan os seus medos, o desexo de volver á vida
nómada e rural que manteñen algúns membros do seu clan, os seus
pensamentos, as gañas de liberdade, a tristeza pola separación e a
soedade do cárcere. Susana, a profesora do colexio, é testigo da relación,
e da tristeza do neno pola situación na
que se atopa a súa familia. Un día, esa forma de comunicación cambia:
Panduro aprende a escribir. Esto decepciona a Maíto:as súas
conversas xa no son especiais, calquera pode entender ou
interpretar a súa correspondencia. Cando o pai sae do
cárcere, emprenden unha nova vida no campo.

EL LUGAR MÁS BONITO DEL MUNDO

Os alumnos e alumnas de 4º queren recomendaros a lectura ou relectura deste libro que leron eles, e moitos pais e nais, o pasado curso e que queren lembralo.

Fala de Juan, un neno de sete anos que é abandoado pola súa nai e vive coa súa avoa.Traballa como limpiabotas pero soña con aprender a ler, ir a escola e incluso a Universidade.

Pero deixámovos o último diálogo entre a avoa e o neto para que podades entendelo:

“La abuela miró lo que estaba escrito debajo de la fotografía, luego lo tocó con la mano.

-¿Qué dice aquí?- preguntó.Se lo leí;-El Lugar Más Bonito del Mundo.

La abuela pareció sorprenderse.Y yo empecé a pensar si de verdad San Pablo sería el lugar más bonito del mundo. No estaba seguro de si la abuela habría estado en algún otro lugar, pero aún así, pensé que ella sabría si lo era.

-Abuela, ¿lo es?- pregunté.

-¿Es qué?

-¿Es San Pablo el lugar más bonito del mundo?

La abuela me miró pensativa:

-El lugar más bonito del mundo puede ser cualquiera- me respondió.

-¿Cualquiera?- repetí.

-Cualquiera en el que puedas llevar la cabeza alta y en el que te puedas mostrar orgulloso de ti mismo.

-Sí- asentí.

Pero me quedé pensando que allí hay alguien a quien se quiere muchísimo y donde hay alguien que nos quiere de veras, ése sí que es el lugar más bonito del mundo”.

LA HISTORIA DE IQBAL

Fátima é una nena paquistaní, que se atopa como tantos outros nenos, recluida na fábrica de alfombras de Hussain Khan. Ela, coma o resto dos nenos, traballa dede moi cedo ata moi tarde, sen case descanso nin comida e por tan so unha rupia por día de traballo. Un día, chega á fábrica un novo neno esclavo chamado Iqbal. Iqbal é rebelde e inconformista e, moi pronto, faise amigo dos demáis. Un día Iqbal escapase da fábrica, porque quere ser libre. Pero pouco despois é descuberto e devolto á súa "cárcere" particular. Iqbal non se rinde e logra escaparse de novo. Esta vez, o xoven da cunha sociedade dedicada a liberar aos nenos esclavos. Así, él e os seus amigos empezan, xunto ao "Frente para la liberación del trabajo infantil", a súa loita contra a esclavitude dos nenos.

Quere ser libre para poder ir á escola e convertirse en avogado

Se queredes ler un fragmento clicade no seguinte enlace:

http://www.casadellibro.com/capitulos/8434897261.pdf

O CARTEIRO DE BAGDAD

Hoxe queremos recomendarvos a lectura do XVIII Premio Ala Delta, O carteiro de Bagdad.É a primeira obra na nosa língua que recibe este galardón.Hai un neno en Bagdad, que sinte curiosidade polos relatos do pai, que non acode á escola porque non hai e que leva meses xogando só, lonxe do seu amigo , por diferenzas que non logra comprender. Todo cambiou coa guerra.Ten un pai carteiro que arrisca a vida para repartir o correo na súa motocicleta; que chora ao malvender os seus prezados libros. O neno fará unha viaxe perigosa co fin de cumprir a vontade do pai e entregar unha misteriosa carta, unha viaxe que lle fai medrar e ter esperanzas.

Deixámosvos este diálogo entre a nai e o fillo para que os animedes a ler o libro:

-Pero...¿ por que non lles gustaban os libros?

-Porque os libros son coñecemento, Abdulwahid.Son o camiño cara á liberdade. Por iso eses bárbaros conquistadores os destruían.Tíñanlles máis medo aos libros que a calquera outro dos seus inimigos.

Este libro vai destinado a lectores a partir de 10 anos, pero os que sobrepasan esa idade non deberían deixar escapar a oportunidade de saborear esta historia.

KE-TUMBA, KE-TAMBA NO CLUB DE LECTURA

O LIBRO DO MES DE XANEIRO

KE-TUMBA, KE-TAMBA, de Xerardo Quintiá

Ke-Tumba Ke-Tamba pertence á tribo dos indios Taram-Bainas, que como é ben sabido, son un pobo de feroces guerreiros salvaxemente salvaxes. O problema é que o noso amigo Ke-Tumba Ke-Tamba nin é feroz, nin é salvaxe nin lle presta ser guerreiro.

Anímate a ler este libro, do que che iremos ofrecendo máis información e actividades ao longo de todo o mes de xaneiro.

O 11 de febreiro teremos unha sesión aberta do Club de Lectura para charlar e compartir comentarios sobre este libro, co propio autor.

¡Ven á biblioteca a buscar o teu exemplar!

Se queres saber algo máis da vida e obra deste autor preme no seguinte

enlace:

http://bvg.udc.es/ficha_autor.jsp?id=XerQuint&alias=Xerardo+Quinti%E1