AINDA QUEDAN PIRATAS NA COSTA DA MORTE

Hoxe xuntámonos para falar co 1º grupo sobre este libro. Algúns convertímonos en piratas por un momento, pero a maior sorpresa foi cando se descubriu que Don Moucho, a nosa mascota, tamén nos estaba agardando vestido de pirata para a ocasión.
O ambiente xa estaba creado, empezamos a saborear o bizcoito de chocolate e entre bocado e bocado fomos intercambiando opinións sobre este libro. Compartindo en voz alta os nosos pensamentos sobre a historia, que se ía tecendo, e sobre as personaxes, foi pasando o tempo.
Falamos do cambio de Hector na súa estancia na Costa da Morte incluso "afeccionárase á lectura e lía toda clase de libros dos máis variados temas, deixándose levar pola curiosidade e polo impulso".
Carolina, a súa curmá tamén observara ese cambio, esa madurez, comparándoo con Xoán dicía que "a madurez non está na idade das persoas, senón na súa capacidade de adaptarse ao medio e aos demáis, e de aceptar a realidade sen complexos, tratando en todo caso de superarse ou superala"
A moitos deles a escea que máis lles gustou foi a do cemiterio xa que era como se estiveran alí con eles.Mar definiu o libro como un libro cheo de aventuras, misterio e amor.